Kassa!

Wat nóg erger is dan bestuurd worden door wereldvreemde naïevelingen? Bestuurd worden door volslagen idioten als Sharon Dijksma, met haar Messiascomplex. Jezus begreep heel goed dat je met vijf broden en twee vissen geen menigte kunt voeden en hij had nog wat trucjes in z’n mouw. Dijksma niet. Da’s louter onbenul.

Een pizza kun je maar tot op zekere hoogte delen: er is altijd ergens dat omslagpunt waarbij effectief niemand meer wat heeft aan z’n kruimel. Dat kun je vervelende extreemrechtse retoriek vinden, maar ga het maar eens proberen en laat daarna je koelkast met rust. Lukt niemand. In Utrecht reserveerde men anderhalve maand lang alle beschikbare sociale huurwoningen voor statushouders. Een statushouder is, wat kort door de bocht, een asielzoeker die over een paar jaar een Nederlands paspoort cadeau krijgt. Tientallen statushouders kregen een woning toegewezen en zegden prompt hun baan op: huisje, boompje, bijstand. Gek hè?

Het COA gaat betrokkenen smeken om toch maar te blijven werken: ’t is zo slecht voor de cijfers. En het draagvlak. En er zijn zoveel vacatures en… Persoonlijk vind ik het best vermakelijk dat de gemeente Utrecht de eigen klodder speeksel richting mensen die al jarenlang op een woning wachten nu vanuit onverwachte hoek terugkrijgt. Maar wie nu nog ontkent dat de goedheid onzer harten een aanzuigende werking heeft, is rijp voor open gesticht Lucassen te Leiden. Nederland maakt haar reputatie als eeuwig vakantieland met verve waar. Het meest geschifte? Het is niet eens onlogisch dat statushouders kappen met wat waarschijnlijk ook gewoon kutwerk is, omdat een bijstandsuitkering plus alle bijbehorende toetjes netto meer oplevert. Leer ons ons belastingstelsel kennen…

Wij woonden een paar jaar in een flat tegenover het later beruchte winkelcentrum Ridderhof tussen heel veel Somaliërs. Die kwamen hier een tijdje vrij massaal naartoe om… Echt geen flauw idee. Van die groep is algemeen bekend dat het niet per se gaat om een succesverhaal om bij te watertanden. Ze zijn gemiddeld nogal fan van hun dochters besnijden en schromen niet die liefhebbende ingreep tijdens een familievakantie te laten doen. Hier bij wet verboden, maar ach. Wat is een grens nog tegenwoordig? De dochter van onze buurman toen, een rijzige man met een succesvol qathandeltje, liep uit het niets eens met ons mee naar binnen. Wij kwamen net thuis van de supermarkt. Ze zag het krat bier en vertelde mij dat ik sowieso naar de hel zou gaan. Ik soebat niet met meisjes van vijf en ben bovendien niet bang voor de hel als vrouwenbesnijders naar de hemel gaan. Maar toch, ik zag ‘m niet aankomen…

Als je hier komt doen wat je in de woestijn ook al deed, namelijk weinig tot niks, blijf dan daar, dacht ik altijd. Dat je toevallig het onderspit delft omdat een andere groep mensen er nóg extremistischer denkbeelden op nahoudt, maakt niet dat je hier wél thuishoort. En als je vindt dat je in een azc homo’s of andersgelovigen moet aanvallen, hoor je thuis waar je vandaan gevlucht bent. Ga lekker daar je religieuze conflictjes uitvechten, dan geven wij hier de mensen die er wél wat van willen maken een kans. Is dat hard? Nee. Gooit u piranha’s bij uw geliefkoosde en bovendien vaak nogal kapitale discusvissen? Natuurlijk niet. Dat doen alleen mensen die in sprookjes geloven. Mensen als Sharon Dijksma, met nogal veel goed verborgen gaatjes in hun hoofd. ‘Utrecht’ is ons koekje van eigen deeg. Simpel.

Van leefgeld naar slecht betaald werk naar bijstand is een logisch gevolg van de combinatie van zowel de intentie waarmee heel veel mensen deze kant op komen als ons eigen belastingstelsel. Het valt niet eens uit te sluiten dat de goedzakken van Stichting Vluchtelingenwerk zélf de rekensom maakten, naïviteit wint het in die contreien meestal van gezond verstand. De Nederlander is niet extreemrechts, maar deelt z’n pizza. En anders dwingen we ‘m wel om dat te doen. Maar wie wil er nou kruimels overhouden als je ook een slice kunt eten? Die statushouders begrijp ik ergens stiekem wel. Die zijn hier niet om te doen waar wij geen zin in hebben, die zijn hier niet voor ons, maar voor zichzelf. Ze maken dankbaar gebruik van onze eindeloze gekte. Logisch, neem ik ze niet eens kwalijk.

Dat doe ik wél bij Sharon Dijksma. Die moet je lozen als burgemeester. Regeren is vooruitzien, maar die redt het nog niet bij Jumbo achter de kassa. Nieuwe bijstandsgeneraties incoming: precies waarop we allemaal zaten te wachten, goed gewerkt, meid. Kassa!